Onderweg naar de zoveelste COVID-dienst kijk ik uit het raam van de bus. De tulpen bloeien alsof deze wereld nooit anders is geweest. Iedereen is uitgelaten, de terrassen mogen weer open, er staan rijen voor de winkels omdat winkelen zonder afspraak weer mogelijk is. Wat een wereld van verschil met Corona

Het is vrijdagmiddag, ik zit in de bus onderweg naar mijn avonddienst. Opgewekt zie ik mensen voorbij fietsen, bijna weekend. Ik vind het fijn om onderweg naar mijn werk wat muziek te luisteren en naar buiten te kijken. Het voelt als een soort stilte voor de storm. Mijn gedachten dwalen Corona

Terwijl artsen hun mondmasker checken, hun spatschort omknopen en een laatste keer hun handen desinfecteren voordat ze de COVID-afdeling op gaan, rolt de student uit bed om rechtstreeks plaats te nemen achter de laptop voor het eerste online onderwijs van die dag. Dat de zoveelste Zoom-meeting medio student de neus Corona

Na twee weken thuis te zijn geweest, is voor mij de stage weer begonnen. Er zijn tot nu toe geen coronabesmettingen en dat doet de collega’s en gedetineerden goed. Binnen hangt een positieve sfeer. Qua zorg is er ook heel wat veranderd. ‘Zo min mogelijk patiëntencontact’, is het uitgangspunt.  We Zorgcolumn

Schrijfdatum: 24-04-2020 Het is einde middag als ik gebeld word met de vraag of ik door wil gaan met stage lopen of wil stoppen. Het is niet erg als ik ervoor kies om te stoppen. Gezien COVID-19 zou het vroegtijdig beëindigen van de stage niet veel gevolgen voor mij teweegbrengen. Verpleegkunde

Vrije dokters, bevlogen dokters Vandaag vieren we onze vrijheid. In diverse uithoeken van de wereld heb ik gehoord over de gevolgen van oorlog en vrijheidsbeperking. Dichterbij huis heb ik het gevoeld. In Lesbos werd ik gegrepen door de allesomvattende angst die het verlies van een vrij leven met zich meebrengt. Corona

De hoopvolle vraag die me inmiddels 4 jaar achtervolgt of de verwijtende vraag als je het antwoord op de opvolgende consultvraag niet weet. De eerste paar jaar redde ik mezelf door te zeggen “oeiii sorry handen en voeten heb ik nog niet gehad!” Inmiddels heb ik mijn Bachelor of Science. Zorgcolumn

Prunus pracht Hij zit te genieten van het warme aprilzonnetje. In zijn rolstoel geparkeerd op het balkon, vlak voor de knalroze bloeiende kers, gezicht pal in de zon. Hij heeft een enigmatische uitstraling over zich heen, zoals hij daar zit. Zijn golvende witte haren, netjes naar achteren gekamd, geven hem Corona

Ode aan opa’s en oma’s De coronamaatregelen zijn niet eerlijk. Ze treffen onze kwetsbare groepen onevenredig hard. Ouderen, verstandelijk gehandicapten, dak- en thuislozen, asielzoekers en meer. Juist de mensen die we proberen te beschermen van corona zijn vaak sterk afhankelijk van hun sociale netwerk, van het contact met anderen. Juist Corona

Ik zit in thuisisolatie. De reden: ik snotter na mogelijk contact met een coronapatiënt. Ik snotter eigenlijk altijd in deze tijd van het jaar. Het is buiten koud, binnen warm, en de bomen gaan in bloei. Ik hoest niet, ik ben niet benauwd, ik heb geen keelpijn en geen koorts. Corona