Ik ben Jennifer, laatstejaars verpleegkundige. Inmiddels heb ik bijna al mijn opdrachten en examens afgerond waardoor ik nu veel vlieguren moet gaan maken om te kunnen diplomeren. Vaak hoor ik van studenten dat ze het lastig vinden om een keuze te maken binnen de zorg, want er is zoveel wat je kunt doen en worden! Nu ben ik zelf vrij nieuwsgierig en leergierig aangelegd, dus uiteraard wil ik ook graag alles doen, zien, horen en beleven in de zorg. Daarom ga ik de komende tijd mijn horizon verbreden, kennis uitbreiden en vooral ontdekken wat er allemaal mogelijk is door meeloopdagen. Graag neem ik jullie tijdens deze dagen mee om een inkijk te geven in de vele kanten van de zorg. Gaan jullie mee?

Prinses Máxima Centrum

Vandaag heb ik de eer om mee te lopen in het Prinses Máxima Centrum. Ik loop mee met medeblogger Erwin, die hier sedatiespecialist is. Dit betekent dat hij kinderen onder sedatie brengt, zodat zij onderzoeken of kleine medische ingrepen kunnen ondergaan. Bij aankomst in de centrale hal ben ik meteen onder de indruk, het kleurgebruik, de collega's die mij meteen koffie aanbieden, een aquarium en andere geweldige decoraties voor kids geven mij meteen een huiselijk en warm gevoel.

Erwin laat mij de afdeling zien en we gaan naar sedatiekamer B, waar wij vandaag zullen werken. Er staan 6 kinderen op de planning en samen met alle betrokken collega’s hebben we een dagstart. Hier bespreken we de kinderen en bijzonderheden.

Aan de slag

Het is tijd voor de eerste patiënt. Wanneer de geboortedatum wordt genoemd schrik ik wel. Dit kindje is 14 maanden oud en is hier vanwege leukemie. Ik ben benieuwd hoe ik dit persoonlijk, als moeder, ga ervaren. Het kindje, dit geldt eigenlijk voor alle kids, komt binnen met een van de ouders. Sommige kids komen lopend binnen en andere liggen al in bed. Dit is ook afhankelijk van of het kindje opgenomen is (klinisch), op de dagbehandeling komt (bijvoorbeeld voor chemo) of alleen voor deze afspraak komt. Dit kleintje komt binnen samen met mama, ik houd mij bij binnenkomst even afzijdig door uit het zicht te gaan staan voor de rust. De qwiek up wordt aangezet waarbij visjes op het plafond rondzwemmen en een rustgevend muziekje te horen is. Zodra het kindje onder sedatie is, gaat de moeder weg. Ik moet wel even slikken als ik zie hoe klein het kindje is, maar ik focus me hierbij vooral op het positieve, waardoor ik met een klinische blik kan kijken.

Ingrepen en onderzoeken

Bij het eerste kindje wordt een lumbaalpunctie uitgevoerd. Dit is een ruggenprik, waarbij via een naald liquor wordt afgenomen voor onderzoek. Dit kindje heeft leukemie, deze vorm van kanker kan zowel in het bloed als in het liquor zitten. Na het afnemen van de liquor wordt er ook via deze naald chemo ingespoten. Wanneer ze bij ons klaar zijn, worden de kindjes naar de recovery kamer gebracht. Hier mag een ouder weer bij het kindje komen. Het kindje kan langzaam wakker worden en wordt gemonitord.

Daarna volgen nog vijf andere kinderen in de leeftijd van 4 jaar tot 15 jaar. Bij het tweede kindje, dat een hersentumor heeft, gaan we de ommaya aanprikken en wordt MTX (chemo) gegeven. De ommaya was helemaal nieuw voor mij. Dit is een klein kastje onder de hoofdhuid, waarbij een lijn rechtstreeks naar de hersenkamer gaat waar het hersenvocht wordt aangemaakt. Via de ommaya kan er hersenvocht worden afgenomen en ook chemo worden ingespoten.

Bij het 3e en 4e kind wordt een beenmergpunctie en een botbiopt uitgevoerd, bij beiden wordt dit gedaan als afsluitend onderzoek en deze kids zijn dus voor nu klaar met hun behandeling. Bij het vijfde kind wordt de gastro-intestinale katheter vervangen, deze is eruit gegaan. Omdat deze katheter er al meerdere malen uit is gevallen, moet een andere oplossing gezocht worden. De chirurg komt met het idee om hier een blaaskatheter met grote ballon in te plaatsen, zodat deze er niet zo makkelijk meer uit kan vallen. Als laatste hebben we een wat ouder kind waarbij de centrale lijn verwijderd kan worden. Het is heel mooi om te zien hoe blij ze ermee is en ze vraagt dan ook direct wanneer ze weer mag douchen en zwemmen. Want wellicht wil ze eind deze week mee op kamp!

Bijzondere ervaring

Deze dag was voor mij een bijzondere ervaring. Ik heb veel nieuwe dingen geleerd, gezien en ontdekt. Ik was zelf erg benieuwd hoe deze doelgroep mij zou bevallen, maar ook hoe dit persoonlijk als moeder zou zijn om al deze ziekte kindjes te zien. Ik merkte dat deze dag mij eigenlijk alleen maar positieve gevoelens gaf, mooi om bij te kunnen dragen aan de zorg voor deze kinderen. En dat ik er anderzijds vrij klinisch naar kon kijken. Ik wil de collega's van het Prinses Máxima Centrum prijzen voor het prachtige werk wat ze doen, de geweldige manier waarop zij met de kids omgaan maar ook hoe tof alles eruit ziet. Het voelt zo huiselijk aan en ondanks dat je ziek bent, proberen ze er hier het leukste en beste van te maken!

Mag ik ook een keer met jou meelopen? Laat het me weten via een reactie onder deze blog of via een mailtje naar klantenservice@compendiumgeneeskunde.nl.