Gwen Vuurberg is een van de redactieleden van Compendium Geneeskunde en hoofdredacteur van de gloednieuwe pockets Chirurgie deel 1 en deel 2. Samen met een geweldige groep mensen (auteurs, supervisors, redactieleden en een promo-team) heeft Gwen mogen werken aan meerdere pockets en de Compendium Geneeskunde 2.0 boekenreeks, waar hopelijk zowel coassistenten als verpleegkundigen en A(N)IOS veel aan hebben. Gwen is iemand die absoluut niet stil kan zitten en het liefst haar tijd nuttig besteed. Zij heeft dan ook veel naast haar coschappen gedaan, een ideale manier van verdiepen in de leerstof, want: ‘‘Hoe onthoud je het beter dan 100x de tekst inhoudelijk doorlezen en controleren of plaatjes kloppen? Dat kan alleen als je het begrijpt’’ zegt Gwen.
Daarnaast is Gwen in juni 2019 gepromoveerd bij de Orthopedie en in oktober 2019 is zij afgestudeerd als arts. Kort daarna mocht Gwen solliciteren bij de Radiologie voor een opleidingsplek, en daar zit zij nu, in het Rijnstate ziekenhuis als AIOS radiologie. Een toplocatie met zeer betrokken opleiders, waar zij het enorm naar haar zin heeft en ze haar veel zelfstandigheid gunnen.
Wanneer besloot je om dokter te worden en waarom?
‘‘Eigenlijk wilde ik vanaf mijn 3e jaar, VWO, dierenarts worden. Achteraf gezien bestond mijn motivatie uit hetzelfde als de meesten van mijn leeftijd; ik hield van dieren. De loting en het lage aantal beschikbare plekken schrokken me af. Ik bemerkte dat ik vooral graag met mensen werk en graag mensen help. Dokter was geen moeilijke keuze. Ik denk dat dit jaar 4 van mijn VWO was?! Helaas werd ik uitgeloot waarop ik besloot om fysiotherapie te studeren, ook met mensen en met sport, een andere passie. Toen ik hoorde dat ik vanuit mijn fysiotherapie mee kon doen aan de selectieprocedure van het schakeljaar geneeskunde, was het eigenlijk vanaf mijn 1e studiejaar fysiotherapie al duidelijk dat dat mijn pad zou worden. Ik ben nooit iemand van de makkelijkste weg geweest.’’
Hoe ben je bij compendium terecht gekomen en hoe ben je hoofdredacteur geworden?
‘‘In mijn coschap groepje zat Nina Gelineau. Zij was al betrokken bij Compendium en benoemde dat ze ambassadeurs zochten. Ik had op dat moment weinig om handen en het leek me interessant om te helpen bij een leerboek en tegelijk efficiënt, want ik had natuurlijk ook mijn tentamens. Al snel wilde ik meer, meer verdieping en uitdaging. Op dat moment waren Veerle en Romée op zoek naar een projectmanager voor de pockets Gynaecologie & Obstetrie en Neurologie en stelde mijn promotiemanager voor dat ik daarop zou solliciteren. Dat heb ik gedaan en toen mocht ik samen met Carlijn Veldman de pockets managen, een superleuke en nieuwe uitdaging. Dat ging zo goed, dat Carlijn en ik, samen met Nina, de senior redactie voor Compendium Geneeskunde 2.0 mochten vormen.
Onderhand waren we niet alleen maar redactieleden meer, maar werden we met zijn allen ook een hechte groep.
Dat viel ook te verwachten met alle nachtelijke activiteiten met schrijven, bellen en noem maar op. De pockets na 2.0 volgden logischerwijs uit de verdeling die voor 2.0 ook gemaakt was. Het mooie van ons redactieteam (uiteraard ook aangevuld door Nadine Hoonhout en Floor Verbeek) is dat wij allen verschillende sterke punten hebben en deze van elkaar benutten, maar dus ook verschillende passies hebben wat betreft geneeskundige aandachtsgebieden.’’
Je bent de hoofdredacteur van de pockets chirurgie, betekent dat dat je graag ook chirurg wil worden?
‘‘Vroeger wilde ik inderdaad graag chirurg worden, dit komt omdat ik een passie heb voor anatomie. Dit merkte ik ook al bij mijn opleiding fysiotherapie. Anatomie is logisch en begrijpelijk en vanuit anatomie en fysiologie kan ik makkelijk de pathologie begrijpen. Dit is ook waarom ik de Radiologie zo leuk vind. Voorafgaand aan mijn start als AIOS radiologie heb ik nog een periode voor de chirurgie op de SEH gewerkt; lekker hands-on met hechten en breuken, acute buikklachten en een hele diverse leeftijdsgroep. Echter waren er redenen waarom de chirurgie voor mij niet mogelijk was en dat is oké.
Ik heb de luxe van meerdere liefdes en ik ben ervan overtuigd dat je bij meerdere vakgebieden je ei kwijt kunt als je jezelf ervoor openstelt.
De radiologie biedt mij diversiteit waar ik veel waarde aan hecht, veel kennis (van neurologie tot traumatologie en oncologie), anatomie en fysiologie, technische aspecten (stralingsfysica) en praktisch bezigzijn (puncties, lijnen, echo’s).’’
Waarom zijn de pockets chirurgie een verrijking voor de collectie van Compendium Geneeskunde?
‘‘Ik ben zelf erg beeldend ingesteld. Zo onthoud ik gezichten wel maar ben ik een ramp met namen. Ditzelfde heb ik met ziektebeelden. Ik moet het zien om het te begrijpen. Tijdens mijn coschap geneeskunde was er uiteraard informatie over veel zaken beschikbaar, maar ik las het en het bleef nooit hangen. Wat waren nou de precieze verschillen tussen Cröhn en collitis? Wat is een diverticulitis precies en waarom komt het vooral bij het sigmoïd voor? Tuurlijk ik leerde het als het langs kwam tijdens mijn coschap, maar ik had niet even snel een bron om het op te zoeken als ik een aanmelding kreeg op de SEH met zo een verwijzing. Deze pockets bieden dat wel.
Een boekje wat wel in je zak past en snel de meest voorkomende chirurgische diagnoses biedt met een plaatje met uitleg bij een groot deel van de aandoeningen.
Dat biedt een betere voorbereiding voordat je naar de patiënt gaat. De boeken gaven die informatie ook wel, maar die neem je niet 123 even mee naar de SEH om daar in een boek de diagnose op te zoeken. Daarnaast bieden deze pockets iets wat de boeken niet bieden: een beknopte uitleg van wat bepaalde chirurgische behandelingen nu daadwerkelijk inhouden. Begrijpelijk, kort en vaak uitgetekend. Ook bevat het de belangrijkste punten die je moet weten voordat je de OK oploopt om te assisteren en zo ben je beter voorbereid op de vragen van de chirurg tijdens een procedure. Goed om punten mee te scoren.’’
Chirurgie is natuurlijk een heel breed en praktisch vak. Hoe hebben jullie dit kunnen vertalen in de pockets?
‘‘Tijdens je coschappen zijn er een aantal zaken waar je tegenaan loopt en een aantal diagnoses die de overhand hebben. Hier hebben we samen met de auteurs, AIOS en chirurgen een lijst van gemaakt. Welke informatie vinden de auteurs (studenten) belangrijk, wat vinden AIOS belangrijk en wat willen chirurgen dat coassistenten en assistenten weten? Door dit te bundelen hebben we de meest essentiële informatie in de pockets weten te verzamelen. Echter, zoals je zegt, het is een erg breed vak, daarom zijn het ook 2 pockets geworden. Gelukkig waren de orthopedie en traumachirurgie al in een pocket beschreven, wat de hoeveelheid informatie al iets minder veelomvattend maakte.’’
Voor wie zijn de pockets gemaakt?
‘‘De pockets zijn initieel bedoeld voor de coassistenten, verpleegkundigen en assistenten die in de kliniek werken. Echter, het is een behapbaar naslagwerk voor iedereen die daar behoefte aan heeft en is niet per se zo geschreven dat de ene doelgroep er meer baat bij heeft dan de ander.’’
Je hebt geneeskunde gestudeerd aan de Universiteit van Amsterdam. Wat vond jij leuk en minder leuk toen jij het coschap chirurgie hebt gelopen?
‘‘Ik moet eerlijk zeggen dat er weinig was wat ik niet leuk vond. Ik liep mijn coschap perifeer en denk dat elk ziekenhuis zijn eigen plus- en minpunten kent. Waar ik zat werd er standaard rekening gehouden met coassistenten bij de roostering van het OK personeel. Het voordeel daarbij was dat je altijd mee mocht doen bij een operatie, het nadeel was dat je ook altijd nodig was. Dus als er zieken waren, moesten coassistenten van zaal of de poli naar de OK. Ik heb dus geen enkele dag op zaal rondgelopen. Wat ik wel prettig vond was dat we zelf de weekenddiensten mochten indelen.
Ik heb toen besloten om alle weekenden dienst te doen om zo alsnog zoveel mogelijk van de SEH mee te krijgen en veel te mogen hechten.’’
In hoeverre kun je zelf iets doen als coassistent chirurgie?
‘‘Ik denk dat je dat heel erg zelf in de hand hebt. Als je chirurgie erg leuk vindt, interesse toont en voorbereid op de OK komt, kan je snel leren hechten en meedoen (patiënten zijn onder narcose dus het corrigeren bij hechten is makkelijk voor een supervisor) om vervolgens op de SEH de geleerde skills toe te passen. Vind je chirurgie niet leuk, dan kan je ook prima het coschap doorkomen met alleen klemmen vasthouden op de OK, poli’s draaien of door veel op zaal te werken. Je leert dan natuurlijk minder, maar iedereen heeft zijn/haar eigen ambities en ik kan me voorstellen dat niet iedereen een passie heeft voor wonden en hechten.’’
De pocketversies van chirurgie zijn ontwikkeld door de samenwerking van een groot team. Kan je meer over het team aan ons vertellen?
‘‘We hebben echt een geweldig team neer kunnen zetten voor de pockets. Allereerst de auteurs. We hebben natuurlijk veel te danken aan Astrid, Charlotte en Ibrahim die de initiële hoofdstukken voor Compendium Geneeskunde 2.0 hebben geschreven. Daar hebben Lieke Hofman, Femke Nawijn, Ina Thijs, Britt Dekker en Astrid Machielsen de essentie uit gehaald en onder supervisie van een geweldig team van betrokken chirurgen en A(N)IOS de technieken die misten op een rijtje gezet en de missende aandoeningen aangevuld.
De snelle communicatie en het laagdrempelig schakelen heeft geleid tot het resultaat wat we nu hebben.
Het is mooi om met zo een divers team van gemotiveerde mensen samen te werken die allen als doel hebben om een praktische pocket neer te zetten die in de praktijk een helpende hand kan bieden en waarbij we samen proberen om de kwaliteit zo goed mogelijk te krijgen. Dat iedereen even hard zijn best doet, geeft ontzettend veel vertrouwen wat betreft het eindresultaat.’’
Waar ben je het meest trots op van de pockets? Heb je ze al in handen gehad?
‘‘De pockets chirurgie heb ik alleen nog maar als PDF gezien en nagekeken. Ik kan niet wachten tot ik ze straks in handen heb. Ik ben van alle pockets een mooie regenboog in mijn kast aan het bouwen.
De boeken en pockets zijn echt mijn trots.
Waar ik denk ik het meest trots op ben als ik die vraag over de pockets chirurgie moet beantwoorden, is de prettige samenwerking en het harde werk wat de auteurs erin hebben gestopt. Wat mij betreft zijn dat, samen met de supervisors, de helden die dit voor elkaar hebben gekregen. Zelf ben ik een controlfreak, ik moet weten wat waar loopt, wanneer het af is en dat de kwaliteit goed is. Doordat dit team zo hard gewerkt heeft, en ook goede kwaliteit leverde, vertrouwde ik bijvoorbeeld de auteurs makkelijker met taken en dat is allemaal hun verdienste.’’
Wat is jouw beste tip voor de (toekomstige) coassistenten van chirurgie?
‘‘Zorg dat je voorbereid de OK op komt, dan leer je het meest. Maar kijk ook waar jouw interesses en doelen liggen. Je hebt vaak meer in de hand qua indeling en roostering dan je denkt, als je er maar open over in gesprek gaat en keuzes kan motiveren. Een assertieve houding brengt je enorm ver.’’
Beknopt CV:
