Ik ben Isabelle, eerstejaars geneeskunde student aan de Erasmus universiteit in Rotterdam. Ik wist al redelijk lang dat ik geneeskunde wilde studeren en was daarom ook altijd benieuwd naar de verschillende mogelijkheden na de studie. Een van de meest bekende routes na de studie is om te specialiseren in huisartsgeneeskunde. We gaan allemaal wel eens langs de huisarts, en voor velen van ons – als we beginnen met de opleiding – komt onze enige ervaring met huisartsen vanuit onze eigen afspraken. Hierdoor had ik zelf niet het idee dat ik het juiste/volledige beeld had van de beroepsgroep, daarom heb ik ervoor gekozen om een dag mee te lopen bij een huisarts.
De meeloopdag begon om 8:00 ‘s ochtends. Het eerste half uur bestond voornamelijk uit het doornemen van de patiënten voor die dag en het beantwoorden van mailtjes/online gestelde vragen van andere artsen en patiënten. Om 8:30 begon het spreekuur. Iedere afspraak duurde gemiddelde 15 minuten en het spreekuur duurde tot 12:30. In deze 4 uur zijn allerlei soorten klachten voorbij gekomen, van rugpijn tot oogklachten, en van vragen over PrEP tot kleine ingrepen als cortisone injecties. Tussendoor kwam er ook een spoedgeval binnen met pijn op de borst en na een ECG werd er besloten om de ambulance te bellen. Na een korte lunch om 12:30 gingen we door voor een aantal bezoeken aan huis. Deze patiënten zijn niet in staat om zelf naar de praktijk te komen. Ook hier kwamen allerlei soorten klachten voorbij; klachten van kortademigheid vanuit de patiënt zelf, maar ook zorgen van mantelzorgers zoals het verminderd eten van de patiënt. De rest van de dag vond plaats in de praktijk zelf en waren voornamelijk administratief en eventuele spoedgevallen of patiënten die diezelfde ochtend nog waren ingepland.
De huisarts waar ik bij meeliep was erg open en vertelde veel zelf. Ik was benieuwd naar wat zijn drijfveer was om huisarts te worden. Hierop gaf hij aan dat hij de afwisseling erg interessant vindt: de leeftijd van patiënten, maar ook de aard van de klachten en spoedgevallen tussendoor. Daarnaast vindt hij de persoonlijke interactie met patiënten fijn, waarbij je de mogelijkheid hebt om echt een vertrouwensband met hen op te bouwen.
Het was een zeer leerzame dag en het heeft erg geholpen om me een betere kijk te geven op het beroep van een huisarts. De variatie van klachten, de persoonlijkere band met patiënten en de afwisseling tussen administratief werk, spoedgevallen en spreekuren was erg interessant om van dichtbij mee te maken.
Wil je meer weten over de huisartsgeneeskunde? Lees er alles over in deze pocket!
