Voor het winterboek van 2020 ging onze blogger Alexander in november in gesprek met de meiden van KoffieCo. Dit interview was dus exclusief te lezen in ons winterboek. Met de lancering van een nieuw zomerboek voor de deur, vonden wij het leuk dit mooie stuk weer eens met jullie te delen.
KoffieCompendium lijkt een te mooie woordspeling om geen twee keer te gebruiken. Eigenlijk geldt ditzelfde voor de eerste keer dat de wegen van de KoffieCo de Podcast en Compendium kruisten: dit moest nog eens gebeuren! Compendium en KoffieCo de Podcast zijn geen onbekenden van elkaar en niet alleen omdat beide hun roots hebben in de medische wereld. Sterker nog, Veerle en Romee zijn zelfs te beluisteren in een van de podcastafleveringen. Ik schuif aan bij Doris, Eva, Mare, Tessa en Tiara: de redactie van KoffieCo de Podcast.
We spreken elkaar middenin een behoorlijk drukke week. De coronacrisis is nog steeds in volle gang, dus met zijn allen afspreken op dezelfde plek zit er voorlopig niet in. We zullen het met het welbekende Zoom moeten doen. De sfeer is er in ieder geval zeker niet minder op geworden.
Dat kun je inderdaad wel stellen. Er is bijvoorbeeld vrij last-minute besloten dat er toch nog een promofilmpje gemaakt moest worden, waardoor we vorig week ineens samen, gehuld in onze witten jassen op de brug bij Utrecht Centraal stonden. Achteraf gezien zijn we er niet verbaasd over, maar het is eerder regel dan uitzondering dat in dit soort projecten meer tijd gaat zitten dan je verwacht, zo ook bij 'Arts of toch Niet?' Er moest uiteraard een nieuw riedeltje gemaakt worden en voor je het weet heb je een avond vol aan contact over de muziek hierachter. Dit hoort erbij, want het is onbeschrijflijk gaaf om aan de KoffieCo de Podcast te mogen werken.
De lancering van de nieuwe serie voelt wel als een nieuwe overwinning.
Het is ongeveer 8 maanden geleden sinds we begonnen zijn met bouwen aan 'Arts of toch niet?'. Naarmate het aantal KoffieCo de Podcast-afleveringen groeide, kregen we in gelijke mate steeds meer verhalen op ons bord geschoven. Na een tijdje viel het ons op dat deze verhalen niet alleen afkomstig waren van mensen die enkel werkzaam zijn in de medische sector als specialist. Veel mensen met een artsenbul zijn alsnog een andere weg ingeslagen. Het aantal van dit soort verhalen konden we niet zomaar in één aflevering, laat staan een paar afleveringen kwijt. Hierbij ontstond het beginsel van 'Arts of toch niet?'
In de context van de studie Geneeskunde is er vooral ruimte voor de 'succes'-verhalen, waarin je hoort hoe specialisten aan hun baan zijn gekomen en wat daaraan vooraf ging. Arts worden wordt behoorlijk opgehemeld, door onder andere de opleidingsplekken zelf. Het is echter een illusie dat dit de enige manier zou zijn om een succesvol en gelukkig leven te leiden als je eenmaal je masterdiploma op zak hebt. Er is veel meer dat hierachter zit en het zou een gemiste kans zijn om dit onbelicht te laten.
Arts worden wordt behoorlijk opgehemeld, door onder andere de opleidingsplekken zelf.
Dit jaar loopt natuurlijk heel anders dan je als persoon zou verwachten. Het brengt echter ook andere soort mogelijkheden, waar we waarschijnlijk geen gebruik van zouden kunnen maken als we nu allemaal full-time bezig zouden zijn geweest met het lopen van onze coschappen. Er is bijvoorbeeld zelfs een miniserie, de KoffieCoronaPodcast uit gerold. We kunnen meer aandacht steken in de afleveringen zelf en in de personen die we bij ons op de podcast uitnodigen. Bij ‘Arts of Niet?’ hebben we meer tijd voor het persoonlijke deel dan normaal gesproken, waardoor de afleveringen van wat diepere aard zijn en er voor ons meer uitdaging in zit.
De Coronacrisis brengt wel wat vertraging met zich mee als we kijken naar het beloop van onze studies. Ondanks dit klagen we zeker niet: met alles wat we nu op ons pad tegenkomen, zien we dit alleen als een kleine achterstand in tijd maar zeker niet in wijsheid.
We hebben het bespreekbaar maken van twijfels en dat het niet erg is om te twijfelen als een soort rode draad door 'Arts of Toch Niet?' heen lopen. We belichten bij deze serie allerlei verschillende soorten verhalen van personen, die met deze rode draad te maken hebben. Hierbij is het onze missie om juist verder te gaan dan het puur inhoudelijk hebben over wat voor levensweg die persoon is ingeslagen. We zijn meer benieuwd naar de mens zelf, die daarachter schuilt.
Tijdens je studie is het verre van vreemd om onzeker te zijn over je toekomst en of datgene waar je op dat moment mee bezig bent wel goed bij je past. Toch hoor je dit niet zoveel, ondanks dat deze twijfels wel veel aanwezig zijn. Je zou het kunnen zien als een soort kwetsbaarheid om te durven laten zien dat je deze twijfels hebt en om dit te omarmen.
Zowel die twijfels en kwetsbaarheid willen wij meer aandacht geven, door in gesprek te gaan met interessante figuren, die hiermee te maken hebben. Hopelijk leidt dit ertoe dat er hier over het algemeen makkelijker gesproken kan worden. Een interessante vraag om eens bij jezelf na te gaan is, bijvoorbeeld: 'waarom heb je bepaalde keuzes gemaakt?'
Eva neemt het woord.
Het begint natuurlijk bij het vinden van een betreffende arts. Hierbij is het vinden van een arts zelf niet eens zo lastig. Het vinden van een leeg plekje in diens agenda voor een gesprek is een grotere uitdaging. Voordat de crisis uitbrak konden we voor het opnemen van de podcast in een heuse studio in Utrecht terecht. Die locatie heeft de komende tijd de deuren gesloten, in ieder geval zolang de coronacrisis voortduurt. Daarom hebben we nu eigen opnamemateriaal aangeschaft. Dit kunnen we overal met ons mee nemen: we kunnen nu bij artsen zelf op bezoek komen.
De aflevering met Victor Mids was bijvoorbeeld in de kleedkamer opgenomen, bij een van de plekken waar hij zijn shows doet. Daar zaten we opeens, tussen allerlei verkleedspullen een openhartig gesprek te voeren. Dit zijn mooie momenten.
Daar zaten we opeens, tussen allerlei verkleedspullen
Bij het maken van een aflevering steken we de meeste tijd in de voorbereiding. We duiken er helemaal in, we zorgen dat we helemaal up-to-date zijn. Als het even kan proberen we ook met vriend en familie van de te-interviewen-persoon te kletsen, zodat we een zo volledig mogelijk beeld kunnen schetsen van de persoon die we dan binnenkort voor onze neus hebben.
De opnames zelf worden nooit live gedaan.
Zo kan tijdens het interview mooi de focus gelegd worden op de geïnterviewde zelf en de verhalen die daaruit voortkomen. Tijdens het interview hangt een open sfeer, waarbij rustig de tijd genomen kan worden voor vraag-en antwoord, zonder dat daarbij al teveel gelet hoeft te worden op tijdsdruk, of dat er continu vloeiend antwoord wordt gegeven. Dit komt later wel goed: het wordt achteraf tot een mooi geheel nabewerkt.
We hebben een vast moment in de week: op dinsdagmorgen is het KoffieCo-ochtend. We hebben hiervoor gekozen zodat er na het weekend nog een dag tijd is om alle social media content klaar te maken. Ook hopen we dat dit voor herkenbaarheid zorgt en dat luisteraats erop ingespeeld raken en bijvoorbeeld op een maandag denken: 'morgen weer een nieuwe KoffieCo-aflevering'.
Een aflevering wordt altijd opgenomen als een dubbel-interview. Dit betekent dat van het redactieteam er twee leden aanschuiven bij de betreffende arts. Qua rolverdeling moet je dat een beetje zo zien: de ene interviewster stelt de praktische vragen, de andere gaat wat persoonlijker met als bedoeling om uit de tent te lokken en diepgang te creëren.
Om ervoor te zorgen dat we niet compleet van ons pad afwijken houden we aan dat een van ons twee de vragen nagaat die we wilden stellen. De andere host kan op het gebied van vragen stellen wat meer freestylen.
Het voelt heel organisch. Soms zit de ene van ons wat beter in het interview, omdat die meer bij de geïnterviewde past qua persoonlijkheid. Wat we echter allemaal met elkaar gemeen hebben is dat we vol energie een interview ingaan en er met haast nog meer energie eruit komen.
We kunnen ons het eerste interview nog goed herinneren. Je zit dan in een soort hyperfocus, die pas ophoudt als het gesprek klaar is.
Op zo'n manier met specialisten kunnen praten is heel bijzonder en geeft echt een kick. Je kunt namelijk alles vragen aan ze. Dat vinden ze allemaal stuk voor stuk leuk. Hiermee hopen we medestudenten aan te sporen ook vragen te durven stellen.
Op zo'n manier met specialisten kunnen praten is heel bijzonder en geeft echt een kick.
Een moment dat ons nog zeer goed is bijgebleven en we ook niet zullen vergeten is ons gehele gesprek met Dr. Marc Buijsrogge. We hebben het contact dat we met hem hadden als zeer waardevol en bijzonder ervaren. Hij werkte als cardiothoracaal chirurg in het UMC Utrecht en is helaas komen te overlijden. Hier schrokken we van. We herinneren ons gesprek met hem nog heel goed. Het was een indrukwekkend man, die heel erg zichzelf durfde te zijn en een bijzonder positieve indruk achterliet.
Later, nadat de aflevering al een tijdje was uitgekomen, kregen we bericht van zijn familie, waarin ze noemden dat ze heel blij waren met hoe hij in de aflevering naar voren kwam: Marc als mens en niet alleen als arts, omdat hij zoveel meer was dan arts. Voor hen geldt het interview als mooie nagedachtenis aan Marc, door wie het kwam dat we zo'n mooi moment hebben kunnen neerzetten. Dit was voor ons ook wel een realisatiemoment dat we met de KoffieCo de Podcast iets teweeg kunnen brengen.
Een ander moment dat nog goed in ons geheugen is gegrift is de dag dat we met de redactie naar Dr. Geert. Jan van Geffen zijn gegaan. De ene helft van tijd is hij te vinden als anesthesioloog in het RadboudUMC te Nijmegen. Gedurende de andere helft zal hij niet veel op de grond te vinden zijn, maar in de lucht in een traumaheli. Hij werkt namelijk ook als Arts mobiel Medische team (MMT). Zijn dochter had ons over hem getipt en we zijn er meteen op afgesprongen. De gebruikelijke studio in Utrecht hebben we die dag even gelaten voor wat het was. Dr. van Geffen stelde namelijk voor om het gesprek op de vliegbasis in het Brabantse Volkel te voeren. Iedere bezoeker van die vliegbasis moet een veiligheidskeuring doorstaan om toegang te krijgen tot die locatie en meestal mogen daar überhaupt geen mensen te gast komen. Dr. van Geffen noemde 'alleen goeie volk komt binnen en dan vooral door de achterdeur, want slecht nieuws komt door de voordeur'. We vielen gelukkig onder de eerste categorie. Je kunt je vast wel voorstellen hoe we daar met zijn vijven op die basis stonden. Waanzinnig.
We kunnen wel wat inside-info geven over drie hele leuke personen, die ons hebben meegenomen in hun levensverhalen en wijsheden. Deze zullen binnenkort natuurlijk op onze podcast te beluisteren zijn. Hierbij in vogelvlucht: Tom van het Hek (sportcommentator van o.a. Langs de Lijn), Gilliam Kuijpers (oprichter MedGezel) en André Kuipers (astronaut).
We hebben ook een aflevering in the works met iemand vanuit de zorgconsultancy. Organisatie van de zorg is een hele leuke tak binnen de medische wereld, die we graag in de schijnwerpers willen zetten.
Ze moeten even grinniken. 'Nou als we echt iedereen zouden kunnen uitnodigen bij ons, zou Barack Obama te gast hebben zeker niet verkeerd zijn'. Ook hoor ik Ruben Terlou (fotograaf, documentairemaker en arts (niet praktiserend)) voorbij komen. Doris heeft hem hoog op het lijstje staan. Er is in ieder geval al een mail zijn kant op gestuurd, dus we wachten vol spanning af. Voor de rest zouden we Diederik Gommers graag te gast hebben. Het zou gaaf zijn om met een van hun in een aflevering het over volksgezondheid en de organisatie van de zorg te kunnen spreken.
Sinds afgelopen jaar is ons bedrijf steeds meer gegroeid en runnen we het ook niet langer alleen met ons drieën: daar is het simpelweg nu te groot voor. We hebben een aantal mooie mensen aan ons bedrijfje mogen toevoegen. Denk hier bijvoorbeeld bij aan ons redactie-team (Mare en Eva schuiven steeds vaker aan bij het maken van een aflevering), maar ook aan een heus montage-team. Hierdoor zit de podcast nog strakker in elkaar. Deze groei brengt ook nieuwe uitdagingen op ons pad, zoals spreken op symposia en congressen.
Elke arts heeft zijn eigen authentieke verhaal te vertellen.
We merken dat we in ieder geval geen gebrek aan veelzijdigheid hebben onder de personen die we mogen interviewen. Elke arts heeft zijn eigen authentieke verhaal te vertellen. Ieder persoon is zo verschillend dat niemand met elkaar te vergelijken is en dat maakt het ontzettend leuk om te doen: ook al zou je ruwweg dezelfde vragen stellen aan twee personen in hetzelfde vakgebied, zal er bij de ene persoon een heel ander gesprek uitkomen, dan bij de andere persoon. Niemand is hetzelfde. Al deze personen zijn iedere keer weer op eigen wijze inspirerend en het geeft veel energie om deze te mogen interviewen.
We zouden graag willen dat KoffieCo de Podcast een duurzaam begrip wordt in Nederland, ook wanneer wij allang geen coassistent meer zijn. Hoe we deze duurzaamheid willen bewerkstelligen weten we nog niet zo goed, maar het is in-the-works, we zijn in ieder geval zeker niet aan het denken om te stoppen.
We hebben gemerkt dat coassistenten wat meer durven en sneller een gesprekje durven aan te knopen met specialisten/artsen. Zodoende zijn we ervan overtuigd dat het van groot belang is dat de stem van de coassistent op deze manier blijft bestaan. Zodat de co op laagdrempelige en informele wijze in gesprek kan gaan met welke specialist of arts dan ook. KoffieCo is daar een perfect platform voor, omdat je de arts wegtrekt uit het ziekenhuis en de hierarchie even wegvalt.
Eva neemt het woord, toevallig woont ze het gesprek bij vanuit het ziekenhuis waar ze coschappen loopt:
‘Bij de coschappen breng je alle opgestoken theoretische kennis uit je bachelorperiode in praktijk in het ziekenhuis. Dit mogen doen en hiervan leren is gaaf. Zelf merk ik ook dat ik door KoffieCo mondiger ben en sneller vragen durf te stellen aan specialisten’.
Doris voegt hier nog aan toe: ‘De hoeveelheid werkgeluk bij coschap wordt voor een deel beïnvloed door eigen zelfverzekerdheid. Ik heb gemerkt dat ik sinds we met KoffieCo zijn begonnen sterker in mijn schoenen sta, waardoor ik mijn werkomgeving als prettiger ervaar’.
Dit lijkt misschien voor de hand liggend, maar dat maakt het advies zeker niet minder waar: durf te vragen. We zijn met de KoffieCo de Podcast begonnen omdat we onszelf verwonderden over dingen binnen onze opleiding en omdat we met best wat vragen zaten. Uiteindelijk hebben we wat knopen doorgehakt en zijn we toch met KoffieCo de Podcast gestart.
Ga er gewoon voor: begin gewoon met datgene waar je over twijfelt, bijvoorbeeld als je nadenkt over het opzetten van een eigen bedrijfje. Het is minder zonde als je iets probeert en het niet lukt, dan wanneer je het überhaupt niet probeert. In dat laatste geval heb je er nagenoeg altijd spijt van.
Het is minder zonde als je iets probeert en het niet lukt, dan wanneer je het überhaupt niet probeert.
Eigenlijk kun je dit wel gelijktrekken aan hoe het liep bij Compendium: er was veel meer animo om te helpen dan we in de eerste instantie verwacht hadden. Veel mensen gaven aan ons idee voor de KoffieCo de Podcast leuk te vinden en boden meteen aan om ermee te helpen.
Overigens zijn dit interview en de aflevering met Veerle en Romee niet de enige twee manieren waarop KoffieCo en Compendium samen komen: de tips die artsen onze tijdens de afleveringen geven hebben een plekje in de Compendium-scheurkalender 2021!
Dit interview was dus te lezen in ons winterboek 2020. Inmiddels zijn we alweer ruim een halfjaar en veel prachtige interviews verder. Dus ook in de scheurkalender van 2022 zijn er weer mooie quotes te lezen uit de podcasts. Daarbij houdt onze samenwerking niet op. Dus blijf de socials in de gaten houden, want KoffieCompendium is nog zeker niet ten einde.
Meer van dit soort exclusieve interviews en content lezen? Maandag 2 augustus is de lancering van het zomerboek waarvan ook een aantal gedrukte versies te verkrijgen zijn!
