C. V.
… Curriculum vitae
‘Latijn voor ‘levensloop’, kortweg een document waarin iemand een overzicht geeft van gevolgde opleidingen, werkervaringen en nevenactiviteiten’
Twee letters, of eigenlijk twee woorden, en wat hebben deze twee woorden tegenwoordig veel impact op de jonge student. Al vanaf het eerste studiejaar word je ermee overrompeld; vacatures, vrijwilligerswerk en stages die ‘goed zijn voor je CV’. Maar wat is dat eigenlijk: ‘goed voor je CV?’. Dit is iets wat voor mij een raadsel blijft. Er lijkt ook geen eenduidig antwoord op te zijn. Een CV is iets wat je zelf moet opbouwen en wat bij jou past. Je geeft er zelf vorm aan en investeert tijd in activiteiten die jou de persoon maken die je bent. Maar is dat tegenwoordig nog wel zo? Is het CV, wat jou als persoon uniek zou moeten maken, dit nog wel?
Dat zijn vragen die elke jonge professional zichzelf zou moeten stellen. Ook als ik dit zelf doe is het antwoord hierop ‘nee’. Is dit dan iets wat het hoge burn-out percentage onder de jonge generatie deels kan verklaren? Misschien wel. De essentie van het leven, en van jezelf ontwikkelen, is dingen doen die je leuk en interessant vindt. Dingen die je uitdagen en waar je plezier uit haalt. Maar als je nu je eigen CV kritisch bekijkt en dit regeltje voor regeltje langs gaat, hoeveel activiteiten heb je nou echt ondernomen puur omdat je het leuk en interessant vond?
Zouden er op een sollicitatiegesprek andere mensen komen als je van tevoren geen CV zou mogen inzien? Ik ben bang van wel. Ik denk dat het veel belangrijker is dat het ‘o zo belangrijke CV’ jou gevormd heeft als persoon; de persoon die je bent en wilt zijn. En dat is wat je in een gesprek zou moeten kunnen laten zien, niet de bewijzen hiervan op een A4’tje. Want al die cursussen, met hoeveel aandacht heb je die gevolgd? Heb je er überhaupt iets van onthouden? Kan je wel toepassen wat je hebt geleerd? Is de enige manier om dit te bewijzen niet dat je deze ervaringen mee hebt genomen als persoon, dat je sterker bent geworden in je communicatietechnieken of jezelf hebt verrijkt middels een nieuwe taal?
En natuurlijk is dit nu heel zwart op wit, want naast een CV zal er in het merendeel van de gevallen ook een gesprek volgen. Maar toch, is het CV niet iets wat veel te bindend is? Wat misschien wel eens overgeslagen zou kunnen worden, of een stapje later bekeken zou kunnen worden? Zouden we daar niet iets van druk op de jonge professional mee weghalen? Ga ’s avonds maar een half uurtje yoga’en of met de buren praten in plaats van keihard te werken aan die data die je nog moet invoeren. Luister maar eens naar de gesprekken om je heen in de supermarkt en in de trein in plaats van ‘vlug, vlug vlug’ naar je volgende deadline rennen.
Het is als werkgever nou eenmaal fijn om kort en overzichtelijk de capaciteiten en activiteiten van een sollicitant te zien. Zo kan je in één oogopslag zien waar iemands interesses liggen en of dit matcht met de baan waar iemand voor gezocht wordt. Natuurlijk wordt er een eerste screening op basis hiervan gemaakt, anders zou een sollicitatieprocedure een oneindig lang proces worden. Er zijn diverse cursussen en webinars te volgens wat je dan daadwerkelijk op je CV zet en hoe je dit vorm geeft. Hartstikke handig, en ik zou dit ook zeker aanraden. Waar het mij om gaat is de druk die we met zijn allen op deze één, of volgens de regels maximaal twee A4’tjes leggen. Geniet van de dingen die je doet, ontwikkel je door middel van activiteiten waar je plezier uit haalt, want dat enthousiasme is ook wat ze in een sollicitatiegesprek zien. Doe geen dingen ‘omdat het moet voor je CV’, maar doe dingen omdat jij ze leuk vindt en je zodat jouw CV de ware jij laat zien.
TIP: dinsdag 16 maart om 19:00 organiseert VvAA een webinar met als thema ‘CV’, waarin ze je helpen deze vorm te geven en goede tips en tricks geven! Inschrijven kan hier!
