In de afgelopen 4 jaar ben ik enorm gegroeid als persoon. Ik hield niet zo van onder de mensen zijn, maar ondertussen heb ik met veel patiënten gezellige gesprekken en vertel ik ook af en toe wat over mijn privésituatie. Ik praat nog steeds niet graag over wat ik allemaal doe buiten het werk, maar dat hoeft ook niet altijd. In de afgelopen jaren heb ik ontdekt wie ik ben en hoe ik ben als verpleegkundige. Mijn tip voor iedereen is: 'communication is key'. Er komen momenten dat je even niet meer weet wat je moet doen. Geef het aan bij je docenten, begeleiders of klasgenoten. Het komt allemaal goed tijdens de intervisie lessen!

Het eerste jaar verpleegkunde

Je leert de anatomie en fysiologie van het menselijk lichaam kennen. Daarnaast krijg je ook nog communicatie lessen. Ik kwam op de gesloten afdeling terecht voor mensen met dementie. Iedereen denkt bij het woord verpleegkunde altijd aan 'billen wassen & poep opruimen' en ja dat was inderdaad wat ik tegenkwam in het verpleeghuis. Dit was het punt waar je je even doorheen moet bijten. Na het wassen en aankleden ben je ook nog bezig met socialiseren. De mensen leven vaak in hun eigen wereld en het leukste daarvan is dat je lekker kan meepraten over van alles en nog wat. Ik kreeg een goede ondersteuning van mijn stagebegeleider en hoefde ook echt niet te wassen als ik dat niet wilde doen. Aangezien ik anatomie en fysiologie en ook medicijnkennis interessant vond, ben ik doorgegaan naar het tweede jaar.

Het tweede jaar

Ik ben gelijk na de zomer begonnen in de thuiszorg. Ik had een stagebegeleider die een paar jaar ouder was dan ik. Hier neem je vaak cliënten op en verzorg je ze totdat zij niet meer thuis kunnen wonen. Het afnemen van een anamnese is heel lastig als je net begint. Oefenen, oefenen, oefenen en je komt er vanzelf. In het begin vond ik het heel gênant om te vragen naar ontlasting, urineproductie & seksualiteit. Ik kreeg toen de tip: 'Niet te veel bij nadenken. Vraag wat je nodig hebt om iemand te kunnen helpen. Wanneer het kopje seksualiteit totaal niet past in de casus, gebruik het dan niet.' Ook bij deze stage heb ik een fijne begeleiding ervaren. Wat ik ondertussen heb geleerd is dat je zelf veel initiatief moet tonen als je iets wil bereiken. Alles moet uit jezelf komen en blijf communiceren ook als het niet goed gaat.

Het derde jaar

Ik was eindelijk aan de beurt. Ik mocht het ziekenhuis in. Ik kwam daar op de leerafdeling chirurgie, orthopedie en urologie. Ik zat daar met ongeveer tien tot vijftien andere studenten. We hadden onze eigen kant van de afdeling en het was onze taak om taken te verdelen en samen te werken om te laten zien dat we volgend jaar zelfstandig aan de slag kunnen als verpleegkundige. Ik vond dit wel zwaarder omdat je echt hard moet werken om ook meer van jezelf te laten zien. Ik vond het ook wel lastig dat het voor veel studenten hun tweede ziekenhuisstage was. Ik heb dit aangegeven bij mijn begeleider en zij kon mij een soort peptalk geven. Ook de docent van school heeft mij erg geholpen doordat ik altijd een mailtje kon sturen voor een gesprek.

Het vierde jaar

Begin dit schooljaar ben ik drie maanden op Aruba gaan wonen en heb ik stage gelopen in de kraamzorg. Deze ervaring heb ik ook bijgehouden via een blog. Mocht je geïnteresseerd zijn in stage lopen in het buitenland of op Aruba dan kan je mijn blog lezen.

Op de blog van Compendium Geneeskunde heb ik een stukje geschreven over mijn afstudeerstage tijdens de coronacrisis. Tijdens deze crisis was ik aan het afstuderen op de medische dienst van het justitieel complex. Het kostte veel energie, maar door de leuke en behulpzame collega’s ben ik er doorheen gekomen en ben ik geslaagd. Ik ben door deze opleiding uitgegroeid tot zelfverzekerde en trotse verpleegkundige.